Jaren geleden zag ik in een beschaduwde berm aan de rand van mijn dorp plotseling iets blauws dat me niet meteen bekend voorkwam. Nou kun je, als je een beetje geoefend bent, aan een plant vaak wel zien in welke hoek je moet zoeken. In dit geval leken de blauwe bloemen nogal veel op die van vergeet-me-nietjes, alleen een slag groter en met een wit in plaats van een geel hartje. Conclusie na enig geblader door de boeken: overblijvende ossentong.
